Ankieta
Loading ...
Archiwa tagu: trening
„Zawieszenie broni” – reorganizacja treningów
Na pewien czas postanowiłem „zawiesić” rękawice. Złożyło się na to kilka czynników. Przede wszystkim moje stawy powoli zaczynały mieć dość. Pomyślałem zatem, że warto wzmocnić się na siłowni.
Z przygotowanym wcześniej planem treningowym udałem się na siłownię. Co chcę osiągnąć? Na pewno muszę się wzmocnić (stawy). Podejrzewam, że dużo więcej osiągnę w tym kierunku na siłowni, niż siedząc na tyłku w domu. Po drugie skoro już uczęszczam na siłownię, to warto byłoby zrealizować kilka wcześniejszych planów i m.in. przybrać na masie oraz zbudować się ładnie (przy okazji nabrać na sile).
Deadline ustanowiony na 3 miesiące. Od poniedziałku mocno wziąłem się również za dietę wysokowęglowodanową. Postawiłem sobie ambitne cele, jest silna motywacja i satysfakcja po każdym treningu. Ciekawią mnie rezultaty, bowiem tak na poważnie jeszcze nigdy nie brałem się za dietę.
P.S. Byłbym wdzięczny, gdyby ktoś podzielił się sprawdzonymi przepisami z makaronem/ryżem na zimno (ugotowane, ale bez możliwości odgrzania), które można szybko przygotować. Aktualnie sprawdzone mam: makaron z białym serem oraz z pesto (zielone pesto stanowczo jest smaczniejsze od czerwonego!).
Powrót do formy
Nie ma że boli. Od zeszłego tygodnia wziąłem się za siebie, za treningi. Wprawdzie jeszcze nie boksu, ale postanowiłem rozruszać bark i siebie zarazem. Niestety sam bark nie ustępuje, nadal boli – cóż się jednak mu dziwić.
Powróciłem do korzeni jeśli chodzi o plan treningowy. Każda wizyta opiera się na ćwiczeniu każdej partii ciała, miałem w tym tygodniu zmienić już plan na dzielony, bądź intensywniejszy, ale jednak jeszcze bark na to nie pozwolił. Ciekaw jestem jak długo to jeszcze potrwa i ile czasu minie, nim będę mógł robić wszystko tak jak wcześniej. Dodatkowo jeszcze bieganie jak jest trochu chłodniej i rower.
Karma to suka
Od czego by tu zacząć. Moja przygoda z treningami została tymczasowo zawieszona – powód? Wybiłem bark. Moje pasmo niepowodzeń zaczęło się od porządniejszych stłuczeń, potem mocno obity kciuk. Paradoksalnie w takich rękawicach wydawałoby się to być niemożliwe, bo są mocno usztywnione i wypełnione żelem (może balistycznym? [1]Just kiddin’).
W poniedziałek upomniała się o mnie {{karma}} i nie pytając mnie o zdanie postanowiła zrobić coś, co na najbliższe tygodnie zaważy o moich treningach. Podczas jednego z ćwiczeń tak niefartownie upadłem, że wybiłem sobie bark. A to wszystko mogę zawdzięczać owijkom [2]Taśmy, którymi owija się dłonie przed założeniem rękawic., bowiem jedna z nich poślizgnęła mi się na parkiecie i ręka wyciągnęła się do przodu, a cały ciężar ciała spoczął na prawej ręce wyciągając ją ze stawu. Kontuzja lekka generalnie, ale dotkliwa i bolesna. Całe szczęście, że trener wiedział co robić.
Trzymaj gardę…
Wróciłem po kolejnym treningu. Przyznam, że (prawdopodobnie) nigdy w życiu nie byłem tak umordowany i obity zarazem. Dziś typowo trening wytrzymałościowy – nie pierwszy już raz mieliśmy tego typu trening, więc w sumie co w tym takiego dziwnego?! Tylko i wyłącznie to, że trening wytrzymałościowy trwał ~40 minut, z 15 sekundowymi przerwami, a potem sparingi po 1 minucie z każdym. Początkowo nic wielkiego, zwykły trening, można było robić wszystko mocno, dynamicznie, ogólnie szybko. Potem jednak zaczęło brakować tchu i sił… to już była walka z samym sobą. Trening podzielony na kilka etapów:
- Skakanka, kopanie okrężne (potem kolana, frontalne), bokserskie proste;
- Skakanka, prosty (pierw jeden, potem dwa), kopnięcie okrężne.
Po drugim etapie już nie mieliśmy siły. A tutaj jeszcze sparingi przed nami. Zajebiście było, to trzeba przyznać. Po takim okresie trenowania brakuje mi tylko odruchu powrotu ręki do gardy, albo w ogóle zasłaniania się podczas wyprowadzania ciosów. Dziś dostałem kilkakrotnie w kichawę i oko, ale pod koniec się nauczyłem już zasłaniać… Lepiej późno niż wcale, nie?! Taka mała rada – dla mnie samego: trzymaj kurwa gardę!
Boksowo, sparingowo, czyli życiowo
Jako człowiek dość zamknięty w sobie nie mam tendencji do dzielenia się ze światem swoimi przeżyciami. A może poniekąd czas to zmienić? Z racji na fakt, że nie posiadam jakoś większych chęci ostatnio by wziąć się za techniczny wpis [1]Poradnik, tutorial, opis, test., to postanowiłem, że może rozpocznę pisać swoje przemyślenia, a może i życiowe zapiski. Wszakże blog ten powstał również w tym celu – Zachowywacz myśli.
Na przełomie lutego i marca 2012 rozpocząłem swoją przygodę z {{Muay Thai}}. Jest nawet pewna rymowanka z tym sportem, która brzmi:
Dziwki, koks, tajski boks.
W życiu nie trenowałem żadnych sztuk walki, szło się na żywioł. Doszedłem do etapu i pojawił się pewien „motywator„, który napędził mnie w kierunku treningów. Zapisałem się i trenuję do dziś. Początkowo były to treningi ogólnorozwojowe [2]Przygotowujące do wysiłku, bólu, zmęczenia.. Dochodziła coraz to nowsza technika, coraz więcej ćwiczeń, wygibasów gimnastycznych, aż w końcu… sparingi.